یادی از روزهای تولد

وقتی به دنیا اومدی 3900 وزنت  و51 سانت قدت بود .شبی که توی بیمارستان به دنیا اومدی صورت سفیدت مثل ماه و لبهای کوچکت مثل غنچه گل سرخ قرمز بود بابا حمید شمارو زودتر از من دیدو لحظه اولین دیدارش از تو واولین خنده از ته دل پدرانه اش توی سی دی فیلم بیمارستانت ثبت شده هر وقت که خواستی می تونی او نو ببینی.توی بیمارستان همه اومدن  مامانجی وعمه جونا اقاجان و مادرجان و خاله جوناو خانم دایی خب همه دوست دارن فرشته کوچولوبعد از بیمارستان 15روز خونه اقاجان بودیم توی این ١٥ روز اقاجان غذا می پخت و مادرجان منو راهنمایی میکردند البته خاله جونا هم خیلی کمک کردند روزهای اول شما زردی داشتی یک شب توی بیمارستان بستری شدی و دو شب هم بابایی دستگاه رو اورد خونه تا راحتتر باشیم  نافت هم خیلی دیر افتاد بعد از ١٥روز و با کمک مادرجان(مامان من)و مامانجی (مامان بابایی)و خاله ثریا وخاله فریده بردیمت حمام .یک هفته اول تولدت بابایی کلا مرخصی گرفت تا هم دختر مثل گلش و خوب ببینه وهم کمک حال من باشه قدر پدر خوبت رو بدون چون خیلی دوستت داره عزیزم